Groenlipmosselextract
De groenlipmossel (Perna canaliculus) is een weekdier dat leeft in de wateren voor de kust van Nieuw-Zeeland. Eeuwenlang was de mossel een belangrijk onderdeel van de dagelijkse voeding van Maori-stammen die van oorsprong het kustgebied van Nieuw-Zeeland bewoonden.
Aan het eind van de jaren zeventig van de vorige eeuw werd duidelijk dat gevriesdroogde extracten van de groenlipmossel (GLME) over therapeutische eigenschappen beschikken, met name bij artritis en artrose. GLME bevat onder meer bioactieve glycoproteïnen, essentiële omega-3 vetzuren (o.a. EPA en DHA), glycosaminoglycanen (GAGs, o.a. chondroïtine) en gecheleerde mineralen (zink en magnesium). De verschillende bestanddelen van de mossel kunnen door samenwerking een gunstige invloed hebben op belangrijke aspecten van de gezondheid van gewrichten. Zo ondersteunen ze het vermogen van chondrocyten om gewrichtskraakbeen aan te maken en te repareren, door het aanbieden van de hiervoor noodzakelijke bouwstenen en door het afremmen van de afbraak van kraakbeen.
GLME kan tevens ontstekingsprocessen verminderen door het reguleren van de niveaus van pro-inflammatoire cytokinen (IL-1, IL-2, IL-6, TNF-α) en IgG-immunoglobulinen en door het remmen van het COX-2 enzym. Door de aanwezigheid van de belangrijkste GAGs kan GLME de viscositeit van de synoviaalvloeistof verhogen en de treksterkte en flexibiliteit van gewrichtskraakbeen verbeteren.
Dierstudies
Veelvuldige klinische toepassing van GLME bij dieren met gewrichtsaandoeningen, met name paarden, honden en katten, heeft geresulteerd in een verbeterde mobiliteit, meer bewegingsvrijheid van gewrichten en meer welzijn van de dieren.
In een Amerikaans onderzoek kregen 31 honden van verschillende rassen waarbij diverse stadia van artritis waren vastgesteld naast hun droogvoer groenlipmosselpoeder of niets extra. Na zes weken was er bij de honden die GLME kregen sprake van significante verbeteringen wat betreft gewrichtspijn en zwelling.
In een Nieuw-Zeelandse dubbelblind placebo gecontroleerde studie kregen 81 honden met artrose GLME of een placebo gedurende 56 dagen. Daarna kregen alle honden nog eens 56 dagen lang GLME. Na 28 dagen waren in beide groepen vergelijkbare verbeteringen zichtbaar en deze hielden aan gedurende het hele onderzoek. Op dag 56 telde de GLME-groep meer honden waarbij de symptomen waren verbeterd dan de placebogroep. Na 112 dagen, toen ook de honden in de placebogroep gedurende 56 dagen GLME hadden gekregen, waren er geen verschillen meer tussen beide groepen. Het aantal honden in de voormalige placebogroep waarbij de symptomen waren verbeterd steeg van 15 (van 37; 41%) op dag 56 naar 29 (van 32; 91%) op dag 112. De onderzoekers maken hieruit op dat de therapie voor langere tijd moet worden toegepast alvorens de resultaten zichtbaar worden.
Canadese onderzoekers vonden bij honden met artrose die GLME kregen naast vermindering van pijn en verbetering van bewegen ook een toename van de plasmaconcentraties omega-3 vetzuren.
Bij 26 paarden met artrose in het kogelgewricht is het effect van GLME op kreupelheid en gewrichtspijn onderzocht. Daartoe kregen de paarden ofwel GLME (25 mg/kg lichaamsgewicht) ofwel een placebo gedurende 56 dagen. GLME zorgde voor een significante vermindering van de kreupelheid, minder gewrichtspijn en een beter resultaat bij de gewrichten buigtest.
Onderzoeken bij mensen
Er zijn meerdere casussen beschreven waarbij patiënten met reumatoïde artritis soms al na twee weken GLME-suppletie aanzienlijk opknapten: minder pijn, minder zwellingen, meer kracht en betere mobiliteit. Ook in enkele studies met mensen zijn goede resultaten van GLME bij artritis en artrose gevonden. Britse onderzoekers hebben het effect van een gevriesdroogd en gestabiliseerd GLME vergeleken met een lipidenextract van de groenlipmossel. Aan het onderzoek namen 30 patiënten met artrose en 30 patiënten met reumatoïde artritis deel. De ene helft van elke groep kreeg dagelijks 1.150 mg gevriesdroogd GLME en de andere helft 210 mg een lipidenextract van de groenlipmossel. Na drie maanden kregen alle patiënten nog eens drie maanden het lipidenextract. Na de eerste drie maanden interventie werden diverse ziekteparameters vergeleken met de beginsituatie. Van de artrosepatiënten was 70% vooruit gegaan en in de groep patiënten met reumatoïde artritis was bij 76% sprake van verbeteringen. In alle groepen werd significante verbetering wat betreft ochtendstijfheid en gevoeligheid en functionaliteit van gewrichten waargenomen. Sommige patiënten hadden minder pijn of zagen een verbetering van de grijpkracht. Ook na zes maanden interventie hielden de verbeteringen aan en de onderzoekers constateren dat beide groenlipmosselextracten even effectief zijn.
In een review uit 2009 van wat oudere studies, met in totaal ruim 500 deelnemers, komen gunstige effecten van GLME bij artrose naar voren. Voor reumatoïde artritis zijn de resultaten bescheidener. Wel zou GLME blijkens een studie veelbelovend kunnen zijn bij de behandeling van astma.
Effect op gastro-intestinale microbiota
In een Australische pilotstudie met 21 patiënten met knieartrose is niet alleen gekeken naar het effect van een hoge dosering GLME op artrose-symptomen maar tevens op het functioneren van het spijsverteringskanaal. De onderzoekers vermoedden namelijk dat de wisselende resultaten met GLME in andere onderzoeken wel eens te maken zouden kunnen hebben met gastro-intestinale dysfunctie als gevolg van het veelvuldig slikken van pijnstillers. Gedurende 8 weken kregen 21 patiënten met knieartrose dagelijks 3.000 mg GLME. De resultaten werden gemeten met behulp van de zgn. Lequesne index (drukt de ernst van artrose uit en is een combinatie van de mate van pijn, functionaliteit en beperking), de WOMAC-score (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index; drukt het beloop van de aandoening uit wat betreft pijn, stijfheid en fysieke functie) en de GSRS (Gastrointestinal Symptom Rating Scale). GLME-suppletie resulteerde in significant minder pijn en stijfheid in het kniegewricht en in een betere mobiliteit. Daarnaast verbeterden bij 49% van de patiënten de symptomen van gastro-intestinale dysfunctie. De onderzoekers constateren dat de therapeutische effectiviteit van GLME wat betreft artrose mogelijk verband houdt met het effect van het extract op het functioneren van het spijsverteringskanaal.
In een volgende studie hebben de onderzoekers nauwkeuriger gekeken naar mogelijke veranderingen in de samenstelling van de gastro-intestinale microbiota door GLME- of glucosamine-suppletie. Twaalf weken lang kregen 38 patiënten met knieartrose dagelijks ofwel 3.000 mg GLME ofwel 3.000 mg glucosaminesulfaat. Zowel GLME als glucosamine zorgden voor betere scores op de Lequesne index en de WOMAC. Met behulp van fecesonderzoek werden veranderingen in de gastro-intestinale microbiota in kaart gebracht. In beide groepen was er een trend naar een afname van Clostridium- en Staphylococcus-stammen en een aanwas van Lactobacillus-, Streptococcus- en Eubacterium-stammen. In de GLME-groep werd tevens een trend naar een afname van Enterococcus- en giststammen en een toename van Bifidobacterium-stammen waargenomen.
GLME en glucosaminesulfaat lijken bepaalde metabole en immunologische activiteiten van de microbiota van het spijsverteringskanaal te kunnen reguleren. De afname van ontstekingsprocessen, met als gevolg verbeteringen van de GSRS-score en artrosesymptomen, hangt samen met een afname van Clostridium-stammen, aldus de onderzoekers.
ADHD
In een recent onderzoek hebben Australische wetenschappers een mogelijk effect van GLME gevonden bij kinderen met milde ADHD-symptomen (DSM-IV score > 15). In totaal namen 144 kinderen, voor het merendeel (123) jongens, in de leeftijd van 6-14 jaar deel aan het onderzoek. Alle kinderen vertoonden verhoogde hyperactiviteit en/of aandachtstekort. In een gerandomiseerde dubbelblind placebogecontroleerde opzet kregen ze gedurende 14 weken dagelijks GLME of een placebo. In week 4, 10, 14 en 18 na de start van de interventie konden de ouders gedragsproblemen rapporteren met behulp van de Conners Parent Rating Scale. Daarnaast werden cognitieve en stemmingsveranderingen in kaar gebracht.
De resultaten van 112 kinderen (17 meisjes) kwamen voor analyse in aanmerking. De onderzoekers konden geen significant effect van GLME vaststellen bij kinderen met zowel verhoogde hyperactiviteit als verhoogd aandachtstekort. GLME-suppletie bleek echter wel werkzaam bij kinderen bij wie geen sprake was van deze combinatie, en dan met name bij kinderen met aandachtstekort. Bij deze kinderen was sprake van significante verbeteringen in hyperactiviteit, aandacht en leervermogen. Daarnaast werden verbeteringen van het herkenningsgeheugen ten opzichte van de start van het onderzoek gezien, in vergelijking met placebo (alleen significant in week 8).
(WD)
Bronnen
- Bui LM, Bierer TL: Influence of green lipped mussels (Perna canaliculus) in alleviating signs of arthritis in dogs; Veterinary Therapeutics 4(4):397-407, 2003.
- Pollard B et al.: Clinical efficacy and tolerance of an extract of green-lipped mussel (Perna canaliculus) in dogs presumptively diagnosed with degenerative joint disease; New Zealand Veterinary Journal 54(3):114-118, 2006.
- Rialland P et al.: Effect of a diet enriched with green-lipped mussel on pain behavior and functioning in dogs with clinical osteoarthritis; Canadian Journal of Veterinary Research 77(1):66-74, 2013.
- Cayzer J, Hedderley D, Gray S: A randomised, double-blinded, placebo-controlled study on the efficacy of a unique extract of green-lipped mussel (Perna canaliculus) in horses with chronic fetlock lameness attributed to osteoarthritis; Equine Veterinary Journal 44(4):393-398, 2012.
- Kean JD et al.: Reduced inattention and hyperactivity and improved cognition after marine oil extract (PCSO-524®) supplementation in children and adolescents with clinical and subclinical symptoms of attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD): a randomised, double-blind, placebo-controlled trial; Psychopharmacology (Berl) 234(3):403-420, 2017.
- Gibson SLM, Gibson RG: The treatment of arthritis with a lipid extract of Perna canaliculus: a randomized trial; Complementary Therapies in Medicine 6:122-126, 1998.
- Gibson SLM: The Effect of a Lipid Extract of the New Zealand Green-Lipped Mussel in Three Cases of Arthritis; Journal of Alternative and Complementary Medicine 6(4):351-354, 2000.
- Coulson S et al.: Green-lipped mussel (Perna canaliculus) extract efficacy in knee osteoarthritis and improvement in gastrointestinal dysfunction: a pilot study; Inflammopharmacology 20(2):71-76, 2012.
- Coulson S et al.: Green-lipped mussel extract (Perna canaliculus) and glucosamine sulphate in patients with knee osteoarthritis: therapeutic efficacy and effects on gastrointestinal microbiota profiles; Inflammopharmacology 21(1):79-90, 2013.
- Ulbricht C et al.: An evidence-based systematic review of green-lipped mussel (Perna canaliculus) by the Natural Standard Research Collaboration; Journal of Dietary Supplements 6(1):54-90, 2009.
[/show_more]